Zasady uznawania kwalifikacji zawodowych

Niniejszy raport przedstawia zasady uznawania kwalifikacji zawodowych w państwach Unii Europejskiej. Podwaliną pod tę analizę stanowi ustawa z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. Nr 63, poz. 394), która weszła w życie z dniem 2 maja 2008 r.

Informacje ogólne

Zgodnie z ustawą z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. Nr 63, poz. 394) obywatele:

• państw członkowskich Unii Europejskiej,
• państw Konfederacji Szwajcarskiej,
• państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA),

którzy nabyli w tych państwach, kwalifikacje do wykonywania zawodów regulowanych lub działalności, o których mowa w załączniku nr IV do dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz.Urz. UE L 255 z 30 września 2005 r., z późn. zm.), mają prawo do wykonywania swoich zawodów w innych krajach UE oraz w Polsce się na zasadach określonych w ustawie.

Przedsiębiorcy nie mogą uchylić się w myśl powyższych przepisów od nieuznawania kwalifikacji zawodowych obywateli. Muszą respektować zapisy ustawowe uznające kwalifikacje zawodowe i tym samym zapewniające prawo wykonywania w Rzeczypospolitej Polskiej zawodu regulowanego lub działalności na takich samych zasadach jak osoby, które kwalifikacje do ich wykonywania uzyskały w RP.

Zawód regulowany to zespół czynności zawodowych, których wykonywanie jest uzależnione od spełnienia wymagań kwalifikacyjnych i warunków określonych w odrębnych polskich przepisach, takich np. jak  karta nauczyciela, ustawa o wykonywaniu zawodu lekarza, czy prawo farmaceutyczne.