Jak zamknąć własny biznes?
Zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorcy mają obecnie możliwość zawieszenia prowadzonej działalności na okres od 30 dni do 2 lat. W przypadku, gdy przedsiębiorca nie zdecyduje się na wznowienie prowadzenia działalności gospodarczej należy przeprowadzić czynności mające na celu zamknięcie zawieszonej działalności gospodarczej.
W tym celu należy wykreślić prowadzoną działalność gospodarczą z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) oraz dokonać czynności niezbędnych do zamknięcia działalności gospodarczej w urzędzie skarbowym.
W celu wykreślenia działalności gospodarczej z CEIDG należy wypełnić formularz CEIDG-1. Formularz oraz szczegółowe informacje dotyczące jego wypełnienia znaleźć można na stronie Ministerstwa Gospodarki http://prod.ceidg.gov.pl/ W przypadku gdy po upływie 2 lat od zawieszenia działalności gospodarczej przedsiębiorca sam nie złoży wniosku o jej zamknięcie lub wznowienie zostanie ona wykreślona z CEIDG na mocy decyzji administracyjnej.
Przedsiębiorca jest zobowiązany złożyć wniosek o wykreślenie wpisu w terminie 7 dniu od dnia trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej. Za dzień taki uważa się dzień, w którym przedsiębiorca podejmuje ostateczną decyzję o zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej. Co za tym idzie podejmuje on czynności, które składają się na proces zakończenia działalności gospodarczej.
Wypełniony wniosek należy złożyć osobiście lub listem poleconym w dowolnym Urzędzie Gminy na terytorium Polski. W przypadku wniosków składanych listem poleconym konieczne jest notarialne potwierdzenie własnoręczności podpisu. Istnieje również możliwość złożenia wniosku elektronicznie bezpośrednio do CEIDG, przy czym aby skorzystać z tej formy konieczne jest spełnienie wymogów określonych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej (m.in. dysponując podpisem elektronicznym).
Informacja o wykreśleniu działalności gospodarczej jest następnie przekazywana przez CEIDG do właściwego urzędu skarbowego, urzędu statystycznego oraz ZUS. Nie ma obecnie konieczności dodatkowego informowania poszczególnych urzędów o fakcie zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej. Niemniej jednak podatnicy VAT oraz podatnicy zarejestrowani w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowych mają obowiązek złożyć: – VAT-Z – zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających VAT;
Majątek pozostały po likwidacji działalności gospodarczej co do zasady podlega opodatkowaniu. Od 1 stycznia 2011 r. uproszczeniu uległy zasady opodatkowania majątku pozostałego po likwidacji. Obecnie osoby, które dla celów rozliczeń prowadzą księgę przychodów i rozchodów nie są już obowiązane do sporządzenia remanentu likwidacyjnego. Obowiązek ten został zastąpiony przez sporządzenie wykazu składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej (art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wykazu nie przekazuje się do urzędu skarbowego lecz pozostawia w dokumentacji własnej.
Obecnie z chwilą likwidacji działalności gospodarczej nie ustala się już dochodu podatkowego na ten dzień. Oznacza to, iż nie rozlicza się zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od wartości likwidowanego majątku. Opodatkowanie pozostałych na dzień likwidacji składników majątkowych następuje dopiero z chwilą odpłatnego zbycia tych składników.
Zgodnie z art. 24 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wydatkami na nabycie zbywanych składników, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie. Podsumowując majątek pozostały po zamknięciu działalności gospodarczej podlegać będzie opodatkowaniu w chwili jego odpłatnego zbycia.
W przypadku podatku VAT opodatkowaniu po zaprzestaniu działalności podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, jeżeli w stosunku do nich podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przy czym zgodnie z art. 14 ust. 9a ustawy o podatku od towarów i usług, osobom fizycznym, które zaprzestały wykonywania działalności gospodarczej, przysługuje prawo zwrotu różnicy podatku wykazanego w deklaracji podatkowej za okres, w którym odpowiednio te osoby były podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.
Podatnicy VAT zobowiązani są do sporządzenia spisu z natury towarów w przypadku zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.
Michał Krzewiński, menadżer departamentu doradztwa podatkowego,
Agnieszka Samborska, menadżer ds. prawnych
