Środki trwałe PIT
Przez środki trwałe rozumie się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
- maszyny, urządzenia i środki transportu,
- inne przedmioty – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu
Środkami trwałymi są również wymienione powyżej składniki majątku, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – jeżeli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.
Art. 22a ust. 1 i art. 22a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(t. jedn. Dz.U. z 2000r., Nr 14, poz.176 z. zm.)
Zakres definicji:
Składniki majątku zaliczone do środków trwałych o wartości powyżej 3 500 zł., stanowią koszty uzyskania przychodów wyłącznie w przypadku ich odpłatnego zbycia (po wcześniejszym pomniejszeniu ich wartości początkowej o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych). Od momentu oddania ich do użytkowania kosztem uzyskania przychodów stają się raty amortyzacyjne, obliczane od wartości początkowej tych środków trwałych. Nie podlegają natomiast amortyzacji:
- grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
- dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
- wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż kupno lub przejęcie do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,
- składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność
– zwane odpowiednio środkami trwałymi.
Wersje historyczne:
1.01.2001 r. – 30.09.2001 r.
Przez środki trwałe rozumie się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
- maszyny, urządzenia i środki transportu,
- inne przedmioty – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charaterze.
– zwane także środkami trwałymi
Środkami trwałymi są również składniki majątku, wymienione powyżej, nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – jeżeli zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 14 ust. 5 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) składniki te są zaliczane do składników majątku podatnika (korzystającego)
przed 1.01.2001 r.
Brak wcześniejszych wersji historycznych
