Ranking kont firmowych Ranking kont osobistych

Czy diety zagraniczne wlicza się do przychodu?

Czy aktualnie znane są regulacje prawne w sprawie diet zagranicznych dla kierowcy wykonującego takie jazdy. Czy określone są jakieś widełki czy tylko obowiązuje w tym zakresie umowa między pracodawcą a pracownikiem? Wiem, że różnie firmy to stosują ( w zależności od kraju, dobowo, od kilometra itd.), ale jak postąpić, aby nie uchybić obowiązującym przepisom. Jaki sposób najwłaściwszy? Jaka maksymalna kwota może być dopuszczalna aby nie wpaść w podatek dochodowy?

Do kosztów uzyskania przychodów nie wlicza Pan diet zagranicznych. W dniu 5 grudnia 2005 r. Departament Podatków Bezpośrednich Ministerstwa Finansów w piśmie (PB 2/AS-033-0600) skierowanym do organów podatkowych wskazał, że w świetle art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów uzyskania przychodu nie wlicza się wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportu samochodowego zarówno na terytorium RP jak również poza jego granicami, a także osób z nimi współpracujących. Resort stanął na stanowisku, że wykonywanie usług transportowych w ramach wykonywanej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej stanowi istotę tej działalności. To stanowisko ministerstwa wydaje się wątpliwe, a już z pewnością – moim zdaniem – nie może odnosić się do diet wypłacanych kierowcom pracownikom z tytułu wykonywanych przez nich podróży służbowych.

Z art. 77 5 k.p. wynika, że należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową, w tym zwłaszcza diety przysługują pracownikowi wykonującemu zadania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Nie ulega wątpliwości, że pracownik kierowca przewożąc towar np. do Szczecina z Warszawy, gdzie znajduje się siedziba pracodawcy, jest w podróży służbowej. Z punktu widzenia kosztów odbywania takiej podróży jego sytuacja niczym nie różni się od sytuacji pracownika odbywającego typową podróż służbową. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, musi on pokryć koszty noclegu w docelowej miejscowości, zwiększone koszty wyżywienia w czasie podróży czy też inne drobne wydatki. Brakuje więc jakiegokolwiek uzasadnienia, aby te wydatki w ramach typowej podróży służbowej pokrywał pracodawca, a w ramach podróży nietypowej – pracownik. Uważam zatem, że pracownikowi odbywającemu nietypową podróż służbową, w szczególności kierowcy, przysługują takie same świadczenia jak pracownikowi odbywającemu typową podróż służbową.

Podstawa prawna: Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Przemysław Gogojewicz

Administratorem Twoich danych jest Bonnier Business (Polska) sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie. Twoje dane będą przetwarzane w celu zamieszczenia komentarza oraz wymiany zdań, co stanowi prawnie uzasadniony interes Administratora polegający na umożliwieniu użytkownikom wymiany opinii naszym użytkownikom (podstawa prawna: art. 6 ust. 1 lit. f RODO). Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne w celu zamieszczenia komentarza. Dalsze informacje nt. przetwarzania danych oraz przysługujących Ci praw znajdziesz w Polityce Prywatności.