Jak zatrudnić, by płacić mniejszy ZUS?

W jakim charakterze mam zatrudnić znajomego, aby płacić mniejsze składki na ZUS? Byłaby to praca na ok. 25 h tygodniowo.

W Pana przypadku najkorzystniej było by zatrudnić osobę na umowę o pracę w systemie skróconego tygodnia pracy lub w systemie równoważnego czasu pracy. To może wpłynąć na podstawę jej wymiaru składek ZUS i może sprawić, aby Pan zapłacił mniejsze składki. Po prostu pracownik musi zarobić mniej.

W systemie skróconego tygodnia pracy jest dopuszczalne wykonywanie pracy przez pracownika przez mniej niż 5 dni w ciągu tygodnia, przy równoczesnym przedłużeniu dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym miesiąca. Art. 143 kodeksu pracy zezwala na wprowadzenie systemu równoważnego czasu na indywidualnych zasadach. Propozycje wprowadzenia tego systemu czasu pracy przedstawia pracownik. Pracownik również opracowuje indywidualny rozkład czasu pracy. Czyni to odpowiednio do potrzeb. W okresie przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy pracownik może nie pracować w określone dni, w zamian, za co w dwa inne dni robocze świadczy pracy przez 12 godzin.

Ustalenie okresu rozliczeniowego w okresie nie przekraczającym jednego miesiąca kalendarzowego pozwala stronom stosunku pracy wyrównać bilans czasu pracy w taki sposób, że pracownik w niektóre tygodnie robocze w okresie rozliczeniowym może w ogóle nic wykonywać pracy. Przepis art. 143 kodeksu pracy zezwala na skrócenie tygodnia pracy.

Nie ma przeszkód prawnych do zwolnienia pracownika z obowiązku wykonywania pracy w niektóre tygodnie przypadające w okresie rozliczeniowym. W indywidualnie wprowadzonym systemie równoważnego czasu pracy dopuszczalne jest wykonywanie pracy przez pracownika „przez mniej niż 5 dni w ciągu tygodnia”. Powyższe sformułowanie stanowi podstawę do wyrażenia przez pracodawcę zgody na propozycje pracownika zwolnienia go z obowiązku świadczenia pracy przez wszystkie dni robocze w pięciodniowym tygodniu pracy, pod warunkiem, że w okresie pozostałych trzech tygodni przypadających w jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym liczba przepracowanych godzin będzie równa nominałowi czasu pracy, jaki przypada do wykonania w okresie czterech tygodni, z zastrzeżeniem że w żaden dzień roboczy pracownik nie będzie pracował dłużej niż 12 godzin.

Pracownika zatrudnionego w tym systemie czasu pracy obowiązuje średniotygodniowa 40-godzinna norma czasu pracy, a więc maksymalne wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy nie może nastąpić w każdym dniu tygodnia, gdyż wtedy pracownik przepracowywałby 48 godzin tygodniowo (4 dni × × 12 godzin), co naruszałoby przepisy o czasie pracy. Przy pracy w tym systemie możliwe jest wydłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę, co oznacza, że w poszczególnych dniach pracownik może pracować 9, 10, 11 lub 12 godzin, ale miesięcznie jego czas pracy nie może przekraczać przeciętnie 40 godzin na tydzień. Decyzje o wprowadzeniu tego systemu czasu pracy podejmuje samodzielnie pracodawca. Pracodawca może nie przyjąć propozycji pracownika, może również przedstawioną przez pracownika zmodyfikować. System skróconego tygodnia pracy jest w rzeczywistości wprowadzany przez strony indywidualnego stosunku pracy. Podstawę prawną stosowania tego systemu stanowi umowa o pracę. Zmiana indywidualnie opracowanego systemu czasu pracy wymaga zastosowania wypowiedzenia zmieniającego. Okres rozliczeniowy czasu pracy w tym systemie wynosi 1 miesiąc i nie ma możliwości jego wydłużenia.

Podstawa prawna: Art. 143 Kodeksu pracy

Przemysław Gogojewicz