Jaki ZUS płacę, będąc w spółce?

Z jakimi kosztami muszę się liczyć zakładając działalność gospodarczą? Czy fakt, że ZUS miałbym opłacany przez spółke, w której obecnie jestem zatrudniony, zwalnia mnie z obowiązku płacenia na ZUS?

Fakt, że spółka będzie odprowadzała ZUS za Pana, zupełnie wystarczy, aby przy otworzeniu działalności gospodarczej nie płacić więcej składek poza ubezpieczniem zdrowotnym.

Zasady opłacania składek na ZUS są prawie tak samo skomplikowane jak zasady opodatkowania. Składki na ZUS według zasad przewidzianych dla przedsiębiorców płacą:

• osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (indywidualnie lub w spółce cywilnej),
• wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
• wspólnicy spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej,
• twórcy i artyści.

Każdy przedsiębiorca obowiązkowo podlega ubezpieczeniu:

• emerytalnemu,
• rentowemu,
• wypadkowemu,
• zdrowotnemu.

Dobrowolnie można płacić składki na ubezpieczenie chorobowe (dzięki czemu zapewnimy sobie wypłatę zasiłku w razie niezdolności do pracy z powodu choroby). Dodatkowo obowiązkowo należy uiszczać składki na Fundusz Pracy oraz – jeśli zatrudnia się pracowników – na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Jeśli ktoś prowadzi kilka rodzajów pozarolniczej działalności (ma kilka firm), ubezpieczenia społeczne (emerytalne i rentowe) płaci tylko z jednego, wybranego przez siebie rodzaju działalności. Inaczej jest ze składką zdrowotną. Tę trzeba płacić z każdego tytułu. A więc, jeśli będziemy mieć indywidualną działalność i jednocześnie będziemy wspólnikiem w spółce cywilnej, będziemy musieli zapłacić jedną składkę na ubezpieczenie emerytalne i rentowe i dwie składki na ubezpieczenie zdrowotne (ale, jeśli będziemy wspólnikiem w dwóch spółkach cywilnych – zapłacimy już tylko jedną składkę zdrowotną, bo jest to ten sam, jeden tytuł do ubezpieczenia). Składek na ubezpieczenia społeczne w ogóle nie musi płacić przedsiębiorca, który jest już objęty ubezpieczeniem z innego tytułu (np. jest pracownikiem, a dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą – pod warunkiem, że jego pracodawca odprowadza za niego składki na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru nie mniejszej niż minimalne wynagrodzenie). Ma jednak w takiej sytuacji obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu prowadzonej działalności.

Zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania jest suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów oraz – bez wyszczególnienia – dochody „oskładkowane” i „nieoskładkowane”.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegaj wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 i art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.
Jak widać, powyższa zasada ustalania podstawy opodatkowania, nakazuje zsumować wynagrodzenia i zapomogi (bądź świadczenia) przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy. W praktyce oznacza to, że kwota zaliczki na podatek dochodowy nie może być przypisana w sposób jednoznaczny do części uzyskanych przychodów, ale jest przypisana do sumy owych przychodów. Nie można zatem w żaden sposób ustalić jaką części zaliczki należy zmniejszyć o składkę na ubezpieczenie zdrowotne, bo przepisy prawa nie dają podstaw do wydzielenia takiej części. Innymi słowy – składkę odlicza się od zaliczki obliczonej od sumy wszystkich przychodów.

Podstawa prawna: Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. nr 137, poz. 887 z późn. zm.) – art. 47 ust. 1-3c, art. 47a ust. 1-6.

Przemysław Gogojewicz