Jakimi zasadami kieruje się ZUS przy wypłacie zasiłków chorobowych?

Kiedy w ocenie ZUS nie przysługuje prawo do zasiłku chorobowego?

Prawo do zasiłku chorobowego nie przysługuje za cały okres niezdolności do pracy orzeczonej w danym zaświadczeniu lekarskim w przypadku stwierdzenia przez lekarza leczącego, który wystawił zaświadczenie lekarskie, faktu sfałszowania tego zaświadczenia. Zasiłek chorobowy nie przysługuje pracownikowi także za okresy niezdolności do pracy:

• spowodowanej niemożnością wykonywania pracy na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych albo o zwalczaniu gruźlicy, z powodu podejrzenia o nosicielstwo zarazków choroby zakaźnej – jeżeli pracownik nie podjął proponowanej mu przez pracodawcę innej pracy nie zabronionej takim osobom, odpowiadającej jego kwalifikacjom zawodowym lub którą może wykonywać po uprzednim przeszkoleniu;
• spowodowanej w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia popełnionego przez tego ubezpieczonego (okoliczności te stwierdza się na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu) – za cały okres niezdolności do pracy, spowodowanej nadużyciem alkoholu (oznaczonej przez lekarza kodem literowym C) – za okres pierwszych 5 dni tej niezdolności,
• w trakcie których wykonuje on pracę zarobkową lub wykorzystuje zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia – za cały okres zwolnienia.

Użytkowanie gospodarstwa rolnego nie wyklucza prawa do zasiłku chorobowego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy powstała w czasie ubezpieczenia chorobowego lub bezpośrednio po dacie ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego. Natomiast prawo do zasiłku chorobowego nie przysługuje, jeżeli niezdolność do pracy powstała po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, po co najmniej jednodniowej przerwie i osoba niezdolna do pracy jest rolnikiem lub domownikiem rolnika, którego gospodarstwo obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego lub dział specjalny. Osoba ta podlega bowiem z mocy ustawy ubezpieczeniu społecznemu rolników.

Okres wyczekiwania na prawo do zasiłku

Przepisy ustawy zasiłkowej określają tzw. okres wyczekiwania na prawo do zasiłku, który w przypadku pracownika wynosi 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Pracownik nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, niezależnie od rodzaju zawartej umowy o pracę. Może to być zarówno umowa o pracę na okres próbny, na czas określony, na czas wykonania określonej pracy, jak też i umowa o pracę na czas nieokreślony.

Do okresu 30 dni wyczekiwania zalicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekracza 30 dni albo była spowodowana urlopem wychowawczym, bezpłatnym lub odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.

Przykład:
Pracownica korzystała z urlopu wychowawczego udzielonego jej na okres 3 lat od 22 lutego 2003 r. do 21 lutego 2006 r. (w okresie urlopu wychowawczego nie podlegała ubezpieczeniu chorobowemu). Bezpośrednio po urlopie wychowawczym stała się niezdolna do pracy z powodu choroby. Czy pracownica taka ma prawo do wynagrodzenia chorobowego?

Pracownica ma prawo do wynagrodzenia chorobowego, pomimo że okres przerwy w ubezpieczeniu chorobowym przekroczył 30 dni, bowiem przerwa ta przypadała na okres urlopu wychowawczego – okres ubezpieczenia chorobowego przed urlopem wychowawczym wynosi ponad 30 dni.