Kapitał: Giełda – Dobre Praktyki

Kanon Dobrych Praktyk Rynku Finansowego

Komisja Nadzoru Finansowego aprobuje i wspiera inicjatywy przyjęcia przez instytucje i organizacje rynku finansowego Kanonu Dobrych Praktyk Rynku Finansowego od 22.06.2007 r., kt6rego podstawą będą uniwersalne zasady, jakimi są uczciwość, profesjonalizm i zaufanie.

Komisja rekomenduje objęcie Kanonem zasady, że podmioty finansowe powinny działać w dobrej wierze, z poszanowaniem prawa i dobrych praktyk oraz słusznego interesu klienta. Komisja zwraca szczególną uwagę na rzetelne prowadzenie działalności reklamowej, mającej na celu budowanie zaufania klientów do podmiotów oferujących produkty i usługi na rynku finansowym, poprzez dostarczanie istotnych informacji z uwzględnieniem czynników ryzyka. 

Kanon Dobrych Praktyk Rynku Finansowego:

Rynek finansowy stanowi wspólne dobro wszystkich jego uczestników, czyli podmiotów finansowych, jakimi są osoby fizyczne, prawne lub inne jednostki organizacyjne oferujące produkty lub usługi finansowe, a także ich klientów oraz innych instytucji i organizacji na nim działających. Podstawą zrównoważonego rozwoju i bezpieczeństwa rynku jest etyczny wymiar działań podmiotów finansowych.

Kanon Dobrych Praktyk Rynku Finansowego artykułuje podstawowe wartości i ideały etyczne przyświecające podmiotom finansowym, a wszystkie zasady Kanonu stanowią integralną, wzajemnie uzupełniającą się całość. Równocześnie Kanon pozostawia podmiotom finansowym oraz ich organizacjom samorządowym swobodę kształtowania i ocenę stosowania standardów etycznych w zgodzie ze specyfiką poszczególnych sektorów rynku i różnych rozwiązań organizacyjnych, a także z ich dorobkiem w tworzeniu i doskonaleniu zasad dobrych praktyk.

1. Uczciwość

Podmiot finansowy działa uczciwie i rozważnie, z poszanowaniem słusznego interesu klientów i dobra rynku finansowego, oraz nie nadużywa swojej dominującej pozycji wynikającej z przewagi zasobów, w tym kwalifikacji lub kompetencji osób działających w jego imieniu.

2. Staranność i kompetencje

Podmiot finansowy prowadzi działalność rzetelnie i z należytą starannością, dbając o to, by osoby działające w jego imieniu miały odpowiednie kompetencje zawodowe i przyjmowały postawę etyczną.

3. Godność i zaufanie

Podmiot finansowy postępuje w sposób budzący zaufanie oraz zapewniający poszanowanie godności klientów i kontrahentów, dbając o przejrzystość swoich działań.

4. Zasoby i procedury

Podmiot finansowy dysponuje zasobami oraz procedurami niezbędnymi do sprawnego wykonywania i monitorowania prowadzonej działalności i wykorzystuje je w dobrej wierze.

5. Relacje wewnętrzne

Podmiot finansowy dba o kształtowanie właściwych relacji ze swoimi pracownikami i współpracownikami w duchu wzajemnego poszanowania i odpowiedzialności, zapewniając odpowiednie warunki wykonywania czynności przez pracowników oraz osoby działające w jego imieniu.

6. Zapobieganie konfliktom interesów

Podmiot finansowy dąży do unikania konfliktów interesów, które mogłyby spowodować naruszenie słusznego interesu klientów, a jeżeli pomimo zachowania należytej staranności konflikt taki zaistniał – dąży do jego rozwiązania w sposób zapewniający uczciwe i rzetelne traktowanie klientów.

7. Informacje od klientów

Podmiot finansowy dąży do jak najlepszego poznania potrzeb swoich klientów, w takim zakresie, w jakim może to być przydatne do dostosowania jego oferty, zakresu lub poziomu świadczonych usług do sytuacji klientów.

8. Ochrona informacji o klientach

Podmiot finansowy chroni informacje o klientach i dba o to, by informacje te były wykorzystywane zgodnie z prawem.

9. Informacje dla klientów

Podmiot finansowy zapewnia klientowi jasną i rzetelną informację o oferowanych produktach i usługach oraz o związanych z nimi kosztach, ryzyku i możliwych do osiągnięcia korzyściach, ułatwiając klientowi dokonanie właściwego wyboru.

10. Profilowanie usług

Podmiot finansowy stosuje wobec klientów jednolite, merytorycznie uzasadnione kryteria, które mogą różnicować jego ofertę, zakres lub poziom świadczonych usług w zależności od sytuacji klienta lub profilu grupy klientów, co nie wyklucza możliwości indywidualnego negocjowania warunków umów.

11. Rzetelna reklama

Podmiot finansowy prowadząc działalność reklamową kieruje się zasadami uczciwej konkurencji oraz dba o to, by przekazywane informacje były rzetelne i nie wprowadzały w błąd, w szczególności w zakresie ryzyka związanego z możliwymi do osiągnięcia korzyściami.

1. Reklamacje klientów

2. Stosunki wzajemne i uczciwa konkurencja

Podmiot finansowy starannie, rzetelnie i terminowo rozpatruje reklamacje klientów, korzystając w miarę potrzeby z mediacyjnych i polubownych form rozstrzygania sporów. Podmioty finansowe we wzajemnych stosunkach kierują się dobrymi obyczajami kupieckimi, z poszanowaniem zasad uczciwej konkurencji.

14. Rozstrzyganie sporów wzajemnych

Podmioty finansowe dążą do rozwiązywania wzajemnych sporów, korzystając w miarę możliwości z mediacyjnych i polubownych form ich rozstrzygania.

15. Działania dla rozwoju rynku

Podmioty finansowe, nie naruszając własnych interesów oraz zachowując tajemnicę zawodową i tajemnicę handlową, współdziałają w promowaniu dobrych praktyk rynkowych i ładu korporacyjnego oraz, w miarę możliwości, w eliminowaniu z praktyki gospodarczej zjawisk utrudniających rozwój rynku finansowego, w szczególności działań nieuczciwych, nierzetelnych lub niezgodnych z zasadami określonymi w Kanonie.

16. Stosowanie Kanonu

Podmiot finansowy, który przyjął Kanon do stosowania, dba o to, by wszyscy jego pracownicy oraz inne osoby występujące w jego imieniu zapoznały się z Kanonem i stosowały się do jego zasad, a także udostępnia swoim klientom i kontrahentom do wglądu pełną treść Kanonu.

Ile zarabia prezes

Zalecenie Komisji Europejskiej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie wspierania odpowiedniego systemu wynagrodzeń dyrektorów spółek notowanych na giełdzie (2004/913/WE)

(…)  (5) Akcjonariuszom należy przedstawić jasny i wszech­stronny opis polityki wynagrodzeń spółki. Ujawnienie tej polityki umożliwi akcjonariuszom ocenę podejścia spółki do kwestii wynagrodzeń iwpłynie pozytywnie na wzrost odpowiedzialności spółki wobec akcjonariuszy. Powinno to obejmować elementy związane z wynagro­dzeniem, nie powinno jednak zobowiązywać do ujaw­nienia przez spółkę informacji sensytywnych z punktu widzenia handlowego, co mogłoby szkodliwie wpłynąć na strategiczną pozycję spółki.

(6) Ponadto należy zapewnić odpowiednią przejrzystość polityki zawierania umów z dyrektorami. Powinno to obejmować ujawnianie informacji w kwestiach takich, jak okresy wypowiedzenia i odprawy z tytułu rozwią­zania stosunku pracy na mocy tych umów, które są bezpośrednio związane z wynagrodzeniem dyrektorów.

(7) Aby zapewnić akcjonariuszom realną możliwość wyra­żenia ich poglądów oraz możliwość przedyskutowania polityki wynagrodzeń na podstawie ujawnionych wyczer­pujących informacji, bez konieczności inicjowania procesu przedłożenia uchwały akcjonariuszy, polityka wynagrodzeń powinna stanowić odrębną pozycję w planie corocznego walnego zgromadzenia. 

(8) W celu zwiększenia odpowiedzialności politykę wynagro­dzeń należy poddać pod głosowanie na corocznym walnym zgromadzeniu. Głosowanie na zgromadzeniu możebyć głosem doradczym, a wtedy prawa odpowied­nich organów odpowiedzialnych za wynagrodzenia dyrektorów pozostają niezmienione. Głosowanie doradcze nie pociąga za sobążadnego obowiązku zmiany uprawnień dyrektorów wynikających z umowy ani zmiany polityki wynagrodzeń.
(…)

5. Ujawnienie wynagrodzeń poszczególnych dyrektorów

5.1. Łączne wynagrodzenie oraz inne świadczenia przyznane poszczególnym dyrektorom w ciągu danego roku obra­chunkowego będą szczegółowo ujawniane w rocznych sprawozdaniach finansowych lub w notach do spra­wozdań finansowych lub, w stosownych przypadkach, w raporcie w sprawie wynagrodzeń.

5.2. Roczne sprawozdania finansowe, noty do sprawozdań finansowych lub, w stosownych przypadkach, raport w sprawie wynagrodzeń, powinny zawierać przynajmniej informacje wymienione w pkt 5.3–5.6 dla każdej osoby, która pełniła funkcję dyrektora spółki notowanej na giełdzie przez dowolny okres w ciągu danego roku obrachunkowego. 

5.3. W odniesieniu do wynagrodzenia oraz/lub uposażenia należy przedstawić następujące informacje:

a) łączna kwota wynagrodzenia wypłaconego lub należ­nego dyrektorowi za pracę wykonaną w danym roku obrachunkowym, obejmująca, o ile to stosowne, honorarium za obecność ustalone przez coroczne walne zgromadzenie akcjonariuszy;

b) wynagrodzenie i korzyści otrzymane od przedsię­biorstw należących do tej samej grupy;

c) wynagrodzenie wypłacone w formie podziału zysku i/lub premii oraz uzasadnienie przyznania premii lub udziału w zyskach;

d) o ile taka wypłata jest prawnie dozwolona, wszelkie znaczące dodatkowe świadczenia wypłacane dyrek­torom za specjalne usługi pozostające poza zakresem zwykłych obowiązków dyrektora;

e) rekompensata wypłacona lub należna każdemu z dyrektorów zarządzających w związku z zakończe­niem jego działalności wciągu danego roku obra­chunkowego;

f) łączna szacowana wartość świadczeń niepieniężnych traktowanych jako wynagrodzenie, innych niż te objęte lit. a)–e). (…)