Orzecznictwo: Spółki, Spółka akcyjna – Koszty uzyskania przychodów w związku z wejściem spółki na Giełdę Papierów Wartościowych i emisji akcji na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych

Koszty uzyskania przychodów w związku z wejściem spółki na Giełdę Papierów Wartościowych i emisji akcji na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych

Sąd orzekający: Naczelny Sąd Administracyjny

Data orzeczenia: 9 kwietnia 2013 r.

Sygnatura: II FSK 1726/11

Teza:

„Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów. Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej, objętych prospektem emisyjnym, dodatkowe ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzania, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe wydatki, stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej, są kosztami uzyskania przychodów”.

Komentarz:

W przedmiotowej sprawie Spółka wskazała, że zmierza do emisji akcji poprzez wejście na Giełdę Papierów Wartościowych. W związku z tym zadała organowi podatkowemu pytanie czy wydatki dotyczące wejścia spółki na Giełdę Papierów Wartościowych i emisji akcji w szczególności koszty: związane z przygotowaniem prospektu emisyjnego, doradztwa prawnego i finansowego, administracyjne i prawne, ogłoszeń wymaganych przepisami prawa, tłumaczeń dokumentacji, szkoleń w zakresie wiedzy o Giełdzie Papierów Wartościowych czy też związane z opłatami na rzecz biura maklerskiego i Komisji Papierów Wartościowych i Giełd stanowią koszty uzyskania przychodów. Zdaniem Spółki wymienione powyżej wydatki stanowią KUP. Fiskus uznał jednak, że wydatki, o których mowa, służą umożliwieniu spółce emisji akcji i notowania ich na rynku papierów wartościowych, a więc pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego. A skoro w myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 Uo CIT przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez spółkę wydatki związane z wejściem na Giełdę Papierów Wartościowych i z emisją akcji, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Spór dotyczył zatem możliwości zaliczenia do KUP wydatków poniesionych w związku z podniesieniem kapitału zakładowego. NSA, do którego ostatecznie trafiła sprawa przywołał uchwałę składu siedmiu sędziów z 24 stycznia 2011 r., II FPS 6/10, w której stwierdzono, że tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów. A do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej, objętych prospektem emisyjnym, dodatkowe ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzania, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe (pośrednie) koszty związane z podniesieniem kapitału zakładowego spółki, w tym zdeterminowane wyłącznie przesłankami gospodarczymi, a które odnieść można ogólnie do źródła przychodów podatnika, należy oceniać przez pryzmat treści art. 15 ust. 1 UoCIT.

Tym samym stanowisko fiskusa wedle którego wszelkich wydatków związanych z podniesieniem kapitału zakładowego spółki nie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów, pozostaje w kolizji z uchwałą, o której mowa. Zdaniem NSA fiskus powinien był ustalić, które z wydatków poniesionych przez spółkę, w związku z podniesieniem kapitału zakładowego, należy uznać za konieczne i to z prawnego punktu widzenia. Należało więc dokonać rozdziału wydatków na te, bez których poniesienia nie jest możliwe podniesienie kapitału zakładowego, od innych. Takich rozważań jednak fiskus w wydanej interpretacji indywidualnej nie przeprowadził.

Anna Kaźmierczak,
Kancelaria Initium Krzysztof Biernacki