Podstawa wymiaru zasiłków przysługujących ubezpieczonym będącym pracownikami

Przykłady 49-51

Przykład 49

Pracownica bezpośrednio przed powstaniem niezdolności do pracy korzystała z urlopu wychowawczego przez okres dłuższy niż okres, z którego ustalana jest podstawa wymiaru zasiłku, tj. przez okres 2 lat. Zgodnie z zasadami wynagradzania pracownicy przysługiwała premia kwartalna zmniejszana za okresy nieobecności w pracy z tytułu choroby, sprawowania opieki oraz urlopu macierzyńskiego

.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego po okresie pobierania wynagrodzenia wynikającego z art. 92 Kodeksu pracy,  należy ustalić uwzględniając wynagrodzenie zasadnicze określone w umowie o pracę za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy oraz premię kwartalną w wysokości stanowiącej 1/12 część kwot wypłaconych za cztery kwartały poprzedzające kwartał, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownikom zatrudnionym na takim samym lub podobnym stanowisku pracy.

Podane wyżej zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłku chorobowego stosuje się przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku opiekuńczego, wyrównawczego, macierzyńskiego i świadczenia rehabilitacyjnego, z tym że podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie ogranicza się do 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału.

Podstawy  wymiaru zasiłku przysługującego u tego samego pracodawcy nie oblicza się na nowo, jeżeli w pobieraniu  wynagrodzenia za okres choroby i  zasiłków – bez względu na ich rodzaj – nie było przerwy lub przerwa trwała krócej niż trzy miesiące kalendarzowe. Jeżeli podstawa wymiaru poprzednio pobieranego zasiłku  podlegała waloryzacji, podstawę wymiaru kolejnego zasiłku stanowi kwota  przyjęta jako podstawa wymiaru poprzednio pobieranego zasiłku po waloryzacji.

Przykład 50

Pracownik  stał  się  niezdolny  do pracy z powodu choroby w   31 lipca. Poprzednio pracownik ten był niezdolny do pracy  z  powodu choroby w okresie od 1 marca do 2 kwietnia i otrzymał z tego tytułu wynagrodzenie.

Ponieważ  przerwa między okresami pobierania świadczeń była  krótsza  niż trzy miesiące kalendarzowe, podstawę  wymiaru  zasiłku chorobowego przysługującego od 31 lipca stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres  od marca poprzedniego roku do lutego bieżącego roku, przyjęte do ustalenia podstawy  wymiaru wynagrodzenia za okres choroby przysługującego od 1 marca do 2 kwietnia.

Przykład 51

Pracownica była niezdolna do pracy z powodu choroby od 2 czerwca do 30 listopada i pobierała zasiłek chorobowy. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego została ustalona z uwzględnieniem wynagrodzenia za okres od czerwca poprzedniego roku do maja bieżącego roku. Od dnia 1 grudnia przyznano pracownicy świadczenie rehabilitacyjne. Od tej daty, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego została zwaloryzowana wskaźnikiem waloryzacji obowiązującym w IV kwartale tego roku. W dniu 24 grudnia pracownica urodziła dziecko, zatem od tego dnia przysługuje jej zasiłek macierzyński. >br />
Podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego nie ustala się na nowo. Jest to ta sama kwota, która stanowiła podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, a więc przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres od czerwca poprzedniego roku do maja bieżącego roku,  po waloryzacji.