Podstawa wymiaru zasiłków przysługujących ubezpieczonym będącym pracownikami

Przykłady 14-16

Przykład 14

Pracownik  jest  zatrudniony od 1 maja. W październiku stał się niezdolny do pracy z powodu choroby. Pracownik ten miał obowiązek przepracować w każdym miesiącu  22 dni robocze. W maju pracownik był niezdolny do pracy z powodu choroby przez okres 10 dni, a w czerwcu przez okres 18 dni pobierał zasiłek opiekuńczy z tytułu opieki nad  chorym dzieckiem.

Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego  od października wyłącza się wynagrodzenie za czerwiec, w którym pracownik przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy, przyjmuje się natomiast wynagrodzenie za maj, po jego uzupełnieniu, oraz wynagrodzenie za lipiec, sierpień i wrzesień.

Jeżeli w okresie, przyjmowanym do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku, pracownik w każdym miesiącu przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy z przyczyn usprawiedliwionych, do ustalenia podstawy  wymiaru przyjmuje się wynagrodzenie za  wszystkie miesiące, po uzupełnieniu.

Przy  ustalaniu  podstawy wymiaru zasiłku chorobowego uwzględnia  się  przeciętne  miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi  za okres 12 miesięcy kalendarzowych, nawet jeżeli w tych okresach nastąpiła zmiana wysokości wynagrodzenia na skutek zmiany stanowiska  pracy  lub zmiany warunków wynagradzania ustalonych w umowie o pracę lub w innym akcie nawiązującym stosunek pracy.

W razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu nawiązującego stosunek  pracy polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę  wymiaru  zasiłku stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie  ustalone  dla nowego wymiaru czasu pracy, jeżeli  zmiana  wymiaru  czasu pracy nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy albo w miesiącach poprzedzających.

Przykład 15
Pracownik  zachorował 20 lipca. Do 31 maja był zatrudniony w połowie wymiaru  czasu   pracy, a od 1 czerwca – w pełnym wymiarze czasu pracy. Do ustalenia podstawy wymiaru  zasiłku  przyjmuje się wynagrodzenie za czerwiec.

Przykład 16

Pracownik zachorował 12 października. Do 30 września był on zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, a od 1 października – w połowie wymiaru czasu pracy. Do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się, po uzupełnieniu, wynagrodzenie za październik, przysługujące z tytułu pracy w nowym wymiarze czasu pracy.

Wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych podlega uwzględnieniu w podstawie  wymiaru  zasiłku bez uzupełniania, w  kwocie faktycznej.