Sztuka motywacji pracowników

Dobry szef to taki, który tylko sobie znanymi sposobami umie zdobyć przychylność załogi, co do swoich pomysłów, a także zadbać o to, aby czuli się oni potrzebni i wartości, co w konsekwencji motywuje ich do bardziej prężnej pracy.

Co to takiego, ta motywacja?

Motywacja ma na celu ukierunkowanie zachowań jednostki tak, aby prowadziły do uzyskania wytyczonego stanu rzeczy. W odróżnieniu od manipulacji, osoba motywowana do działania powinna znać jego cel. A także powinna być przekonana o możliwości jego osiągnięcia w panujących warunkach zewnętrznych i predyspozycjach wewnętrznych tej osoby. Motywacja wiązana jest często z odczuwaniem wiary we własne możliwości.

Nierozerwalnie związane z motywacją jest towarzyszące jej napięcie, które wyzwala w człowieku chęć uczynienia czegoś. Napięcie to może być dodatnie i ujemne. Dodatnie występuje, gdy pojawia się chęć dalszego zaspokajania potrzeb lub przyjęcia innej formy ich zaspokojenia, często powiązane jest ono z aspiracjami i ideałami, z nieustannym dążeniem do celu. Napięcie ujemne występuje, gdy człowiek odczuwa brak czegoś, frustrację z tego powodu itp.

Pracodawcom powinno zależeć na wzbudzeniu u pracowników pozytywnych emocji związanych z motywacją. Jednakże wzbudzone napięcie nie może trwać zbyt długo, bowiem wówczas staje się narzędziem unicestwiającym cel a nie pomocnym w jego osiągnięciu. Należy więc jasno określić co chcemy rzeczywiście osiągnąć, czy wyższą sprzedaż, czy ulepszenie technik produkcji itp. Opracować plan motywacyjny pracowników (np. tygodniowy wspólny wyjazd osób odpowiedzialnych za projekt – oczywiście sponsorowany przez firmę; przedstawianie ich pomysłów na forum; nagradzanie najlepszych rozwiązań premiami motywacyjnymi) i wybrać zespół odpowiednich ludzi.

Motywacja nie musi wiązać się z określonym precyzyjnie problemem. Pracownicy winni być motywowani nieustannie, aby wyniki włożonego przez nich wysiłku wpływały na całą działalność firmy, na jej prestiż na rynku, a przede wszystkim na wydajność pracowników. Po pierwsze, trzeba uświadomić sobie i innym, że skończyły się czasy jedynie odhaczania listy obecności, zobrazowane przez powiedzenie „czy się stoi czy się leży dwa tysiące się należy”. Dziś każdy musi zapracować na swoje. Dlatego coraz częściej stosowane okresy próbne dla pracowników, zależność wypłaty od osiągnięć a nie ilości godzin spędzonych w pracy stają się pomału codziennością.

Walcz z rutyną

Jeżeli znajdziemy zespół ludzi, na których bardzo nam zależy, często fenomenalnie wręcz pracują, to nie zapominajmy, że nawet najlepsi z czasem popadają w rutynę, nie angażują się tak bardzo w swoją pracę, a także tracą kreatywność. Co robić, aby tego uniknąć? Odpowiedź prosta – motywować. Pytanie – jak?

Prócz wyżej środków motywacji jak wspólne wyjazdy pracowników (nie tylko motywujące, ale też integrujące – w zgranym zespole znacznie lepiej się pracuje), premie motywacyjne, powierzanie ważnych i ambitnych zadań bardzo ważnym elementem jest stworzenie odpowiedniej atmosfery pracowniczej. Dodatkowo nie należy się bać tego, że czasami prywatne rozmowy z szefem, przychodzenie do niego z problemem zburzą relację przełożony – podwładny i będą wymuszały względy dla tegoż pracownika. Są momenty, kiedy takie relacje bardzo pomagają, należy jedynie zachować odpowiedni dla każdej kategorii czy sytuacji dystans. Poza tym sprawy prywatne to osobny świat i tam jest ich miejsce, nie powinno się wplatać go w codzienność firmy. Jakby wchodząc do firmy przyjmowało się inne role.

Ważną sprawą jest również odpowiednie traktowanie pracowników względem ich osiągnięć czy umiejętności, a nie pokrewieństwa.

Bardzo istotnym czynnikiem motywującym pracowników są pieniądze. Bowiem dla wielu osób podjęcie pracy wynika z potrzeby uzyskiwania wynagrodzenia dla zaspokojenia potrzeb fizjologicznych i materialnych. Chęć zdobywania większej ilości pieniędzy wiąże się nie tylko już z zaspokojeniem tych podstawowych potrzeb, ale także z potrzebą przynależności do danej grupy. A wyższe wynagrodzenie pozwala na wyższy standard życia. Ważne, aby nie przepłacać niedochodowych dla firmy stanowisk, a także nie zaniżać wynagrodzeń ludziom o naprawdę wartościowych dla firmy kwalifikacjach.