Oto problem: spółka cywilna po rozwiązaniu pozostawiła długi. Byli wspólnicy dogadali się, co kto zapłaci, zostały sporządzone stosowne oświadczenia na piśmie. Jeden ze wspólników, który zobowiązał się uregulować zaległe składki za pracowników i za siebie – nie wywiązał się z zobowiązania względem drugiego. Po roku czasu ZUS odezwał się do drugiego nakazując spłatę zadłużenia ze spółki. ZUS nie wziął pod uwagę oświadczenia jednego ze wspólników o dobrowolnym zobowiązaniu do zapłaty, żądając pieniędzu od drugiego. Jakie kroki może poczynić „niewinny” wspólnik, by ZUS nie zajął mu pensji i ruchomości?
Powinien Pan wiedzieć, że zgodnie z art. 115 Ordynacji podatkowej, wspólnik spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej oraz komplementariusz spółki komandytowej albo komandytowo – akcyjnej, odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie ze spółką i z pozostałymi wspólnikami za zaległości spółki lub wspólników z tytułu składek wynikających z działalności spółki. Dotyczy to również byłego wspólnika spółki, jeżeli wynikające z działalności spółki zaległości powstały w okresie, gdy był on wspólnikiem. A zatem nie może Pan w takiej sytuacji uchylić się za zobowiązania w stosunku do ZUS wynikające być może nie z Pańskiej winy.
ZUS może rozpatrzyć pozytywnie odstąpienie od egzekucji swojego długu, jednakże zależy to tylko i wyłącznie od ich dobrej woli. Odpowiedzialność wspólników ma charakter osobisty i jest związana z całym majątkiem. Orzeczenie o odpowiedzialności wspólnika nie wymaga uprzedniego wydania decyzji określającej wysokość zaległości spółki. Podmiotami praw i obowiązków są jedynie wspólnicy spółki cywilnej, natomiast spółka cywilna nie jest osobą prawną, a zatem nie może być samodzielnym podmiotem praw i obowiązków, w tym praw i obowiązków w zakresie prawa ubezpieczeń społecznych. Może Pan oczywiście dochodzić swoich praw przeciw ex-wspólnikowi przed sądem cywilnym.
Podstawa prawna: art. 115 Ordynacji podatkowej
Przemysław Gogojewicz