Zatrudniłam pracownika na umowę o pracę na czas określony. Po niedługi czasie pracownik nie stawił się w pracy, a po dwóch dniach przesłał pocztą zwolnienie lekarskie. Zwolnienie skończyło się, a pracownik przez kolejny tydzień nie stawił się w pracy i nie zawiadomił mnie o powodzie swojej nieobecności. Na moje zapytanie, odpowiedział mailem, że kolejne zwolnienie dostarczył bezpośrednio do ZUS. Napisałam więc do pracownika pismo, w którym poinformowałam, że zwolnienia powinien przedstawić mnie, czyli swojemu pracodawcy, szczególnie że to jest jeszcze okres 33 dni za które ja wyliczam wynagrodzenie. Niestety jak dotąd bez odzewu. Czy nieusprawiedliwiona nieobecność pracownika jest wystarczającą podstawą do rozstania się z takim pracownikiem?
W tym przypadku zwolnienie lekarskie należy uznać za przekazane do ZUS. Co nie zmienia, że pracownik zobowiązany jest do przedłożenia pracodawcy zaświadczenia lekarskiego wystawionego przez lekarza na druku ZUS ZLA najpóźniej w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania. Dotyczy to także pracowników wykonujących pracę u pracodawcy zgłaszającego do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych, którym zasiłek wypłaca w okresie ubezpieczenia chorobowego ZUS. Również oni są zobowiązani dostarczyć zaświadczenie lekarskie w terminie 7 dni swojemu pracodawcy. Pracodawca przekazuje to zaświadczenie niezwłocznie do ZUS, podając datę dostarczenia tego zaświadczenia przez pracownika.
Jeżeli pracownik nie dostarczy pracodawcy zaświadczenia lekarskiego w terminie 7-dniowym wysokość przysługującego mu zasiłku chorobowego ulega obniżeniu o 25% począwszy od 8. dnia orzeczonej niezdolności do pracy do dnia dostarczenia zaświadczenia lekarskiego. Sankcji tej nie stosuje się, gdy ubezpieczony nie dostarczył zaświadczenia lekarskiego w wymaganym terminie z przyczyn od niego niezależnych.
Wydaje się, że w tej sytuacji nie zachodzą podstawy do zwolnienia dyscyplinarnego pracownika. Podstawą do takiego rozwiązania stosunku pracy jest zawinione, ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Nie można uznać nieobecności tego pracownika w danym przypadku za nieusprawiedliwioną (poinformowany został ZUS), a jedynie za wadliwe przedstawienie zwolnienia lekarskiego.
Podstawa prawna:
- Art. 62 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 60, poz. 636, ze zm.);
- Art. 52 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).
Przemysław Gogojewicz