Czy pracownik, który zostanie zwolniony z pracy i w okresie wypowiedzenia zachoruje, będzie miał płacone jak za dni chorobowe?
Tak. Zgodnie z art. 7 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. 2005 r. Nr 31 poz. 267 ze zm.), zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy, co najmniej 30 dni i powstała:
- nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego;
- nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego – w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby.
Sprawa się komplikuje, jeśli pracownik korzystał w ostatnim miesiącu zatrudnienia z urlopu bezpłatnego, wówczas niezdolnym do pracy stał się przed upływem 14 dni od ustania stosunku pracy, nie nabywa prawa do zasiłku chorobowego na podstawie art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. 1999 r. Nr 60, poz. 636 ze zm.). Potwierdził to Sąd Najwyższy – Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych – w uchwale z dnia 12 czerwca 2002 r. (sygn. III UZP 4/2002).
Należy też pamiętać, że art. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. 1999 r. Nr 60 poz. 636 z późn. zm.) ma zastosowanie tylko w przypadku powstania niezdolności do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia, a nie w wypadku dalszej niezdolności, która powstała w okresie tego ubezpieczenia, w warunkach określonych w art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 13 stycznia 2002 r.; sygn. III AUa 3681/2001).
Podstawa prawna: Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. 2005 r. Nr 31, poz. 267 ze zm.).
Przemysław Gogojewicz