W 2003 roku wprowadziłem do ewidencji środków trwałych prywatny, używany samochód podarowany mi wcześniej przez ojca. Nie korzystałem z odpisów z tytułu amortyzacji, jednakże wszystkie inne koszty zaliczałem do kosztu uzyskania przychodu (paliwo, ubezpieczenie). Mam pytanie w związku z tym, czy grożą mi za to jakieś konsekwencje? Jaka jest możliwość „wyprostowania” całej tej sytuacji?
Może Pan dokonywać odpisów amortyzacyjnych od samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej w ciągu 60 miesięcy (5 lat). A zatem w dalszym ciągu może Pan skorzystać z odpisów amortyzacyjnych. Nie zostanie Pan za to ukarany przez organ podatkowy, gdyż nie ma on takich uprawnień, aby zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) móc Pana ukarać. Zatem całej sprawy nie potrzeba odkręcać, gdyż może Pan po prostu teraz skorzystać z amortyzacji.
Odpis amortyzacyjny to część wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, którą podatnik zalicza do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym. Odpis amortyzacyjny to zatem roczna kwota kosztów uzyskania przychodów, obliczona według określonej stawki amortyzacji.
Stawka amortyzacji może być określona:
- procentowo, np. 10% rocznie, co oznacza, że co roku koszt uzyskania przychodu stanowić będzie 1/10 wartości początkowej środka trwałego czy wartości niematerialnej i prawnej;
- poprzez wskazanie okresu amortyzacji, np. 60 miesięcy, co oznacza, że 100% / 60 miesięcy x 12 miesięcy da 20% stawkę amortyzacji.
/ul>Roczny odpis amortyzacji nie będzie identyczny co roku. W przypadku rozpoczęcia albo zakończenia amortyzacji w ciągu roku podatkowego odpis amortyzacji w pierwszym lub ostatnim roku amortyzacji naliczony zostanie proporcjonalnie.
Raty amortyzacji powinny być teoretycznie równe. W przypadku podziału rocznego odpisu amortyzacyjnego na raty amortyzacyjne miesięczne czy kwartalne (dzielimy przez 12 albo przez 4) powstaną często końcówki podlegające zaokrągleniu. Zgodnie z praktyką zaokrąglenia wyrównać należy do pełnej kwoty odpisu rocznego w ostatniej racie amortyzacji w danym roku podatkowym. Podatek dochodowy jest bowiem podatkiem rozliczanym rocznie i podstawową zasadą jest, aby roczny odpis amortyzacyjny (czyli suma wszystkich rat amortyzacji w roku) był zgodny z przepisami. Jeżeli przy obliczaniu kwoty odpisu rocznego również powstają zaokrąglenia (wynikające z podziału wartości początkowej przez liczbę lat amortyzacji), wówczas zaokrąglenia należy wyrównać przy ostatniej w ogóle racie amortyzacji dotyczącej danego składnika majątku.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.)
Przemysław Gogojewicz