Również i w tym przypadku należy posłużyć się obowiązującymi przepisy dotyczącymi zakładania przedsiębiorstw czy wchodzenia w spółki osób zagranicznych na terenie Polski zgodnymi z ustawą z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz.U. z 1989 r., Nr 27, poz. 148, zm.: Dz.U. z 1989 r., Nr 74, poz. 442; Dz.U. z 1991 r., Nr 60, poz. 253; Dz.U. z 1991 r., Nr 111, poz. 480; Dz.U. z 1994 r., Nr 121, poz. 591; Dz.U. z 1997 r., Nr 121, poz. 769; Dz.U. z 1997 r., Nr 121, poz. 770; Dz.U. z 1998 r., Nr 106, poz. 668).
Zagraniczni przedsiębiorcy mają prawo, z racji zysku ze swego przedsiębiorstwa, do:
- zakupu waluty obcej,
- transferu środków za granicę,
- delegacji, czyli wysyłania zakupionych towarów na eksport.
W każdym z tych przypadków stosuje się odrębne, uszczegółowione przepisy.
Zakup waluty obcej
Zgodnie z art. 27 wspomnianej ustawy zagraniczni przedsiębiorcy mają prawo zakupu w banku dewizowym waluty obcej do wysokości:
- 10% wniesionego przez tych przedsiębiorców wkładu inwestycyjnego,
- wykazanej w księgach handlowych i zweryfikowanej przez podmiot uprawniony do badania rocznego bilansu przedsiębiorstwa nadwyżki wpływów z eksportu nad wydatkami na import, uzyskanej przez przedsiębiorstwo w walutach wymienialnych w poprzednim roku obrachunkowym, pomniejszonej o wykazane w wystawionych przez przedsiębiorstwo zaświadczeniach kwoty, o których mowa w art. 20 ust. 1a, a w wypadku przedsiębiorstw zorganizowanych w formie spółki wieloosobowej – do wysokości części tej nadwyżki, określonej w proporcji podziału zysku między wspólnikami.
Ponadto w przepisie zastrzega się, że łączna kwota nabywanej w banku dewizowym waluty obcej z uwzględnieniem powyższych ustępów ustawy, nie może być wyższa od osiągniętego w poprzednim roku obrachunkowym dochodu po opłaceniu podatku dochodowego.
Zakup waluty obcej, którego dokonuje zagraniczny przedsiębiorca zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustawie, następuje na podstawie imiennego zaświadczenia wystawionego przez organ lub podmiot, niezwłocznie po dokonaniu weryfikacji rocznego bilansu przedsiębiorstwa, określającego wartość wkładu inwestycyjnego oraz wysokość uzyskanej przez przedsiębiorstwo nadwyżki lub odpowiednio jej części oraz wysokość dochodu, o którym mowa (art.27 ust.3).
Ze względu na charakter przedsiębiorstw, o których mowa przekazanie za granicę kwoty waluty obcej zakupionej zgodnie z ustawą jest możliwe bez odrębnego zezwolenia dewizowego.
Transfer środków za granicę
W myśl stosownej ustawy właściciel przedsiębiorstwa może przekazać za granicę kwotę uzyskaną ze sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego części, pomniejszoną o należny podatek (zob. art. 28 ustawy o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne).
Jednak, aby móc to uczynić musi spełnić kilka warunków wynikających z przepisów prawa.
Po pierwsze, należy wykazać, że umowa sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego części, została zawarta zgodnie z prawem dewizowym w formie aktu notarialnego.
Po drugie, należy wykazać, że nabywca firmy bądź jej części posiada zezwolenie na prowadzenie tego rodzaju przedsiębiorstwa.
Po trzecie, ważne jest, aby kwota uzyskana ze sprzedaży wpłynęła w walutach wymienialnych do polskiego banku
Ostatnim, ale nie mniej ważnym warunkiem jest to, że sprzedający musi należycie wywiązać się z zobowiązań podatkowych.
Delegacja
Uznaje się prawo przedsiębiorcy zagranicznego do dokonywania przez niego zakupów za złote, towarów i usług oraz przeznaczania ich na eksport, w sytuacji, kiedy wydawane na ten cel pieniądze pochodzą z dochodu pozostałego po opłaceniu podatku dochodowego.
Warunki, na jakich przedsiębiorca zagraniczny może tego dokonać określa Minister Rynku Wewnętrznego w porozumieniu z Ministrami Finansów oraz Współpracy Gospodarczej z Zagranicą.