Jak zaliczyć pojazd do środków trwałych?

Prowadzę działalność gospodarczą. Rozliczam się w formie książki przychodów i rozchodów. Nie płacę podatku VAT. Kupiłam pojazd używany za kwotę 10.000 zł i chcę go zaliczyć do środków trwałych. Jak zaliczyć kupiony pojazd do środków trwałych?

Rozpoczynając amortyzacje należy:

• nabyty lub wytworzony składnik majątku, zaliczany do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od którego podatnik chce dokonywać odpisów amortyzacyjnych, wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania go do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego;
• wybrać odpowiednią metodę amortyzacji. Wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego;
• dokonać pierwszego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu następującym po miesiącu, w którym składnik majątku wprowadzono do ewidencji, a w przypadku amortyzacji jednorazowej – w miesiącu oddania go do używania, albo w miesiącu następnym;
• dokonywać odpisów amortyzacyjnych według zasad określonych w ustawie podatkowej.

Podatnik powinien, przed rozpoczęciem amortyzacji, dokonać wyboru jednej z wymienionych niżej metod amortyzacji.

Metoda liniowa
Amortyzacja liniowa polega na dokonywaniu odpisów od stałej podstawy (wartości początkowej), przy zastosowaniu stawek zawartych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. W metodzie tej zastosować można:

• podstawowe stawki amortyzacji z Wykazu,
• stawki podwyższone o określone współczynniki,
• stawki obniżone,
• stawki indywidualne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika,
• stawki indywidualne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych.

Metoda degresywna

Amortyzacja degresywna polega na dokonywaniu odpisów od zmiennej podstawy przy zastosowaniu podwyższonych stawek. Metoda ta może być zastosowana wyłącznie do maszyn i urządzeń zaliczanych do grup 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, a także środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych.

Według 30%

br />
Podatnicy mają także możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od fabrycznie nowych środków trwałych, zaliczonych do grup 3-6 Klasyfikacji – w wysokości 30% od wartości początkowej w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. W następnym roku podatkowym podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej metodą liniową lub degresywną.

Podatnicy, bez względu na wybraną metodę amortyzacji, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc, co kwartał albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, a podatnicy, którzy korzystają z metody określonej w pkt 3 także jednorazowo, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji. Jednak suma odpisów amortyzacyjnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji, nie będzie mogła przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia do ewidencji do końca tego roku podatkowego.

Stawki amortyzacyjne

Podatnik może ustalić indywidualne stawki amortyzacyjne (stosownie do danego rodzaju składnika majątku) dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika. Oznacza to, że nie ma możliwości ustalenia indywidualnej stawki amortyzacji dla składników majątku, które kiedykolwiek figurowały w ewidencji podatnika, zostały z tej ewidencji wykreślone i ponownie wprowadzone. Środki trwałe mogły natomiast figurować w ewidencji innego podatnika.

Okres amortyzacji wynikający z przyjętych indywidualnych stawek nie może być krótszy niż:

• dla budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych oraz budynków zastępczych – 36 miesięcy,
• dla innych budynków (lokali) i budowli – 10 lat,
• dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3 – 6 i 8 KŚT,
• 24 miesiące – gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25 000 zł,
• 36 miesięcy – gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25 000 zł i nie przekracza 50 000 zł,
• 60 miesięcy – w pozostałych przypadkach,
• dla środków transportu, w tym samochodów osobowych – 30 miesięcy.

Amortyzacja wymaga osobnej księgi pod nazwą amortyzacja środka trwałego. Stawkę amortyzacyjną powinno się ustalić w zależności od możliwości amortyzacyjnych.

Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. z 2003 r., Nr 152, poz. 1475, zm.; Dz.U. z 2003 r., Nr 224, poz. 2226; Dz.U. z 2004 r., Nr 282, poz. 2807)

Przemysław Gogojewicz