Korekta podatku naliczonego od zakupu towarów i usług stanowiących środki trwałe

Po zakończeniu roku podatkowego, w stosunku do nabywanych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych związanych zarówno z czynnościami dającymi prawo do odliczenia podatku naliczonego jak i niedającymi takiego prawa (a właściwie – po zakończeniu roku, w którym środki te zostały oddane do użytkowania), podatnik jest zobowiązany do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku zgodnie z zasadami określonymi w art. 91, o czym szczegółowo mowa w pkt 3 niniejszego opracowania.

Dokonując zakupu towarów i usług związanych zarówno z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jak i niedającymi takiego prawa, podatnik miał obowiązek przeanalizowania wszelkich czynności dokonywanych w 2003 r. pod kątem przepisu art. 90 ust. 3-8 nowej ustawy o VAT. Przede wszystkim, obliczając proporcję w świetle nowej ustawy o VAT, podatnik nie uwzględniał:

• obrotu, jaki uzyskał z tytułu dostawy używanych dla potrzeb prowadzonej
  działalności środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
  podlegających amortyzacji,
• obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości, w zakresie,
  w jakim czynności te dokonywane były sporadycznie,
• obrotu  uzyskanego  z tytułu  usług  w zakresie finansów  i   ubezpieczeń,
  w zakresie, w jakim czynności te dokonywane są sporadycznie.

Należy także pamiętać, iż do obrotu, niedającego prawa do odliczenia podatnik wliczyć musiał kwotę uzyskanych subwencji (dotacji) niezwiązanych z dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Okazuje się zatem, iż podatnicy, którzy mieli określić proporcję w jakiej odliczą VAT naliczony już w rozliczeniu za maj, musieli dokonać szczegółowej analizy ewidencji prowadzonych w roku 2003 i przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, wziąć pod uwagę wszelkie powyżej wymienione czynności, pamiętając, iż niektóre z nich należy wyłączyć z obrotu (choć w 2003 r. były w ustalaniu proporcji brane pod uwagę – jak np. sprzedaż środków trwałych), inne zaś do obliczenia proporcji należy włączyć (mimo iż w 2003 r. nie były w ogóle uwzględniane – jak np, dotacje).

Jedynie ci z podatników, których obrót w 2003 r. był niższy niż 30.000 zł lub też nie występowały u nich równocześnie obroty dające prawo do odliczenia podatku naliczonego i niedające takiego prawa, nie musieli na nowo przeliczać proporcji w oparciu o dane z 2003 r., ponieważ przepis art. 163 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma do tej grupy podatników zastosowania. Mogli oni, zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przyjąć proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu. Podobnie „negocjowaną” z urzędem skarbowym proporcję można było stosować w sytuacji, gdy podatnik uznał, iż w odniesieniu do niego wyliczona kwota obrotu byłaby niereprezentatywna.