Muszę zakupić kasę fiskalną czy mogę skorzystać z limitu?

Prowadzę działalność usługowa (opodatkowanie na zasadach ogólnych KPiR). Chcę zając się sprzedażą poza siecią sklepowa, czyli dostarczać produkty osobom nieprowadzącym działalności gosp. Jestem VAT-owcem. Czy rozpoczynając działalność handlowa muszę zakupić kasę fiskalna i rejestrować na niej przychody, czy tez mogę skorzystać z limitu obrotu, jeśli tak to w jakiej wysokości?

Rozpoczynając działalność gospodarczą ma Pan obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej jeżeli prowadzi Pan działalność określoną w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, czyli dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Nie ma natomiast żadnej możliwości aby rejestrował Pan tylko jakąś cześć dochodów ze sprzedaży dziennej. Nawet jeżeli sprzeda Pan tylko jedną rzecz to jest ona objęta obowiązkiem ewidencjonowania.

Podatek VAT natomiast nalicza się przy sprzedaży każdej rzeczy objętej tym podatkiem za wyjątkiem rzeczy zwolnionych z tego opodatkowania. Stawki podatku VAT na towary i usługi zawiera ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wraz z załącznikami. Nieufiskalniona kasa rejestrująca nie jest ewidencją w rozumieniu ustawy o VAT. Dlatego też podatnik VAT czynny – czyli rozliczający podatek od towarów i usług i składający deklaracje VAT – musi prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Ewidencja ta powinna zawierać powinna następujące dane:

• kwoty podatku naliczonego związane z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwoty, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje,
• dane niezbędne do prawidłowego określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania,
• wysokość podatku należnego,
• kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego,
• kwotę podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz
• inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji.

Ustawodawca nie określił wymogów co do formy prowadzenia ewidencji VAT, dlatego też każdy z podatników sam powinien przeanalizować taki sposób jej prowadzenia, który ułatwi terminowe sporządzenie deklaracji podatkowej na podstawie zgromadzonych w ewidencjach danych. Ewidencja sprzedaży – która ma pozwolić na prawidłowe wyliczenie kwot podatku należnego w danym okresie rozliczeniowym – powinna być prowadzona przede wszystkim chronologicznie, zgodnie z momentem powstania obowiązku podatkowego. Musi ona zawierać kwoty sprzedaży netto z podziałem na stawki podatkowe oraz kwoty podatku należnego od tej sprzedaży – także z podziałem według stawek podatkowych. W ewidencji sprzedaży podatnik winien ujmować całą dokonywaną sprzedaż, wynikającą zarówno z faktur sprzedaży, jak i tę, która nie została udokumentowana fakturami VAT.

Podatnik prowadzący ewidencję sprzedaży VAT może przenosić zawarte w niej dane do księgi przychodów i rozchodów. Zezwala na to zapis § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. nr 152, poz. 1475 ze zm.). Na podstawie danych wynikających z ewidencji sprzedaży VAT podatnik sporządza zestawienie, które powinno zawierać co najmniej następujące dane: datę i kolejny numer zestawienia, sumę przychodów ze sprzedaży pomniejszoną o należny podatek od towarów i usług oraz o wartość towarów i usług niestanowiącą przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym i powiększoną o przychody nieobjęte obowiązkiem ewidencjonowania dla celów podatku od towarów i usług. Sumę przychodów wynikającą z tego zestawienia podatnik wpisuje do księgi przychodów i rozchodów na koniec miesiąca.

Poza określeniem elementów, jakie omawiane zestawienie powinno zawierać, rozporządzenie nie określa jego wzoru. Kierując się ww. wymogami podatnik we własnym zakresie decyduje jaka forma zestawienia będzie dla niego najwygodniejsza. Podatnik może (jeśli jest tak potrzeba) wprowadzić dodatkowe dane poza wyżej wymienionymi. Konstruując zatem druki zestawień, podatnik może stosować zestawienia bardziej szczegółowe, uwzględniające rodzaj i charakter prowadzonej działalności gospodarczej. Niemniej jednak nie może on pomijać danych wymaganych przepisami, gdyż nie są w tym zakresie przewidziane żadne uproszczenia.

Podstawa prawna: Ustawa o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 roku (Dz.U. Nr 54 poz. 535 z póź. zm.)

Przemysław Gogojewicz