Czy zwolnionemu na podstawie art. 30 §1 pkt. 2 kodeksu pracy przysługuje odprawa?

Przez ponad 2 lata byłam zatrudniona na podstawie umowy o prace. Zwolniono mnie na podstawie art. 30 §1 pkt. 2 kodeksu pracy. Czy w takiej sytuacji należy mi się odprawa?

Zgodnie z art. 30 §1 pkt. 2 umowa o pracę rozwiązuje się przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Rozwiązanie angażu za wypowiedzeniem nie stanowi przesłanki do pozbawienia pracownika odprawy. Nie jest to bowiem zwolnienie dyscyplinarne. Nie zaszły więc okoliczności uprawniające do zaniechania wypłaty tego świadczenia.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego – Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 6 grudnia 2001 r. (sygn. I PKN 715/2000), wypowiedzenie umowy o pracę stanowi zwykły sposób jej rozwiązania. Przyczyna wypowiedzenia nie musi w związku z tym mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości. Nie oznacza to przyzwolenia na arbitralne, dowolne i nieuzasadnione lub sprzeczne z zasadami współżycia społecznego wypowiedzenie umowy o pracę.

Odprawa przewidziana w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4 poz. 19 ze zm.) jest woistym podziękowaniem za wieloletnią pracę, które powinno pozwolić zwalnianemu pracownikowi na zaadaptowanie się w nowych warunkach życiowych. Dlatego też rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem nie zwalnia pracodawcy z wypłaty odprawy.

Podstawa prawna: Ustawa – Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).

Przemysław Gogojewicz