Kiedy opłaca się przejść z umowy na samozatrudnienie?

Obecnie pracuję na umowe zlecenia, firma znajduje się za granicą i podatek odprowadzam samodzielnie. Zarabiam ok. 8 tys. zł miesięcznie, czyli za ok pół roku bedę juz musiał płacić 30%, a pod koniec roku 40% podatku. Czy w takiej sytuacji korzystniej byłoby załozyć własna firme i pracować na zasadzie samozatrudnienia?

Myślę, że zdecydowanie lepszym rozwiązaniem byłoby, gdy otworzył Pan firmę na zasadzie samozatrudnienia.

Samozatrudnienie to świadczenie usług na rzecz innych podmiotów również prowadzących działalność gospodarczą. Należy pamiętać, że osoba prowadząca działalność gospodarczą w większym stopniu niż pracownik odpowiada za jakość wykonywanej pracy i ponosi formalną odpowiedzialność z tytułu gwarancji. Zleceniodawca nie jest zobowiązany do pokrywania kosztów złej pracy zleceniobiorcy i ma prawo domagać się bezpłatnego naprawienia usterek lub szkód powstałych z jego winy bądź zaniedbania.

Samozatrudnienie łączy się z ponoszeniem ryzyka prowadzenia działalności, a więc z możliwością jej niepowodzenia. Samozatrudnieni muszą liczyć się z pełną odpowiedzialnością za wykonanie związanych z prowadzoną działalnością zobowiązań, zarówno o charakterze cywilnoprawnym (umowy), jak i publicznoprawnym (podatki, ubezpieczenia społeczne i zdrowotne). Szczególnie osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, a taką formę wybiera najwięcej decydujących się na samozatrudnienie, musi pamiętać, że ponosi odpowiedzialność całym swoim majątkiem, w tym objętym wspólnością ustawową małżeńską.

Z korzyści należy wymienić przede wszystkim korzyści podatkowe. Osoba prowadząca działalność gospodarczą ma możliwość odliczania od przychodów wszystkich wydatków, które choćby pośrednio związane są z wykonywaną pracą. Są to nie tylko koszty narzędzi czy ubrania roboczego, ale także np. zakup komputera itp. Dodatkowo jeżeli przedsiębiorca jest płatnikiem podatku VAT to może rozliczać ten podatek w urzędzie skarbowym, co w praktyce oznacza, że na wszystkim co nabywa w koszt działalności gospodarczej zaoszczędza kwotę VAT-u . W przypadku wyjazdu w ramach samozatrudnienia do pracy za granicę od dochodu odlicza się także diety za każdy dzień pobytu tak jak w przypadku pracowników. Poza tym osoba prowadząca działalność gospodarczą ma większą łatwość podejmowania pracy, gdyż zatrudnienie jej nie wiąże się z takim ryzykiem jak w przypadku pracownika. Taka forma daje również możliwość realizacji własnych pomysłów, swobodnego organizowania pracy, w tym co do czasu i miejsca oraz poczucia niezależności dzięki nie podleganiu charakterystycznemu dla stosunku pracy podporządkowaniu.

Jest jeszcze druga możliwość – samozatrudnienie i podatek liniowy. Korzystne jest to, że w podatku liniowym dochody opodatkowane są jedną stawką podatku, co oczywiście jest bardzo opłacalne dla osób, których dochody przekraczają progi skali podatkowej. Natomiast dla osób, których dochody z działalności mieszczą się w pierwszym progu skali podatkowej, wybór podatku liniowego będzie niekorzystny z uwagi na utratę prawa do odliczenia od podatku kwoty wolnej wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej. Do wad należy zaliczyć fakt, iż przedsiębiorcy podatku liniowego nie mogą rozliczać się łącznie z małżonkiem (nawet jeżeli mają inne dochody poza działalnością np. dochody z umowy o pracę) oraz korzystać z ulg czy odliczeń.

Powinien Pan wiedzieć, że podatnicy podatku liniowego są zobowiązani wpłacać zaliczki na podatek w wysokości 19% dochodu, w terminie do dnia 20- tego miesiąca następnego za miesiąc poprzedni. W tym też terminie są zobowiązani składać do urzędu skarbowego deklaracje według określonego wzoru (PIT-5L). Mają możliwość odliczania od podstawy opodatkowania składki na ubezpieczenia społeczne (o ile nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów) oraz od podatku – składki na ubezpieczenie zdrowotne. Podatnicy podatku liniowego mają też prawo do korzystania z uproszczonej metody wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Podatek ten ustala się w oparciu od dochód wykazany w zeznaniu złożonym w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy – jeżeli w zeznaniu tym podatnik nie wykazał dochodu lub wykazał dochód mieszczący się w kwocie wolnej od podatku. Wówczas podatek ustala się w oparciu o dochód wykazany w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Podatek w uproszczonej formie ustala się jako 1/12 podatku należnego, obliczonego przy zastosowaniu stawki 19 % od dochodu wykazanego w jednym z powyższych zeznań. Jednym z warunków korzystania z uproszczonej metody wpłacania zaliczek, jest poinformowanie właściwego urzędu skarbowego najpóźniej w terminie do 20-tego lutego danego roku podatkowego, o zmianie sposobu wpłacania zaliczek.

Podstawa prawna:

• Kodeks cywilny (Dz.U. z dn. 18 maja 1964 r.),
• Art. 9a ust. 1 ustawy z dn. 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U z 2000 r., nr 14 poz. 176 ze zm.)

  Przemysław Gogojewicz