Obrót nieruchomościami a podatek od czynności cywilnoprawnych

Organ podatkowy musi odpowiedzieć

Zastosowanie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w żadnym przypadku nie zwalnia organu podatkowego od obowiązku poczynienia samodzielnych ustaleń taktycznych, nakazując wszakże – z urzędu – powołanie biegłego, którego opinia stanowi niezbędny element postępowania dowodowego. Opinia biegłego (to ją m. in. różni w porównaniu z dowodem z oględzin) nie może jednak zawierać ustaleń dokonanych poza wiedzą i akceptacją organu prowadzącego postępowanie dowodowe. Biegły bowiem – posługując się wiadomościami specjalnymi – ocenia, a nie ustala, stan faktyczny. Przyjęcie odmiennej tezy prowadziłoby do zaprzeczenia zasadzie, że to organ, a nie biegły, decyduje o załatwieniu sprawy (wyrok WSA z dnia 9 marca 2004 r. I SA/d 292/03. Prz.Pod.2004/10/60).

Kwestionując podaną przez strony czynności cywilnoprawnej wartość rynkową przedmiotu tej czynności organ podatkowy obowiązany jest wprawdzie do zachowania trybu przewidzianego w art. 6 ust. 3 i 4 ustawy o pcc. w tym do przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, co nie oznacza jednak, że określając wartość tego przedmiotu zwolniony jest od obowiązku ustalenia jego wartości rynkowej, w oparciu o kryteria określone w art. 6 ust. 2 ustawy o pcc. Rozstrzygnięcie sprawy co do meritum należy bowiem do organu podatkowego przy pomocy tej opinii.

Stąd też w ocenie Sądu ustosunkowanie się do dostarczonego przez Skarżącą w toku postępowania podatkowego operatu szacunkowego, lakonicznym stwierdzeniem, że uznano go za niewystarczający, gdyż odnosił się do trzech podobnych działek, które nie miały uzbrojenia w media, oznacza, że oceny opinii biegłych organy podatkowe dokonały z przekroczeniem granic swobodnej oceny dowodów.