Orzecznictwo: Rachunkowość – Księgi
Koszt zużycia materiałów podstawowych
Wyrok
z dnia 27 czerwca 2003 r.
Naczelny Sąd Administracyjny (do 2003.12.31) w Gdańsku
I SA/Gd 513/02
Jeżeli wydatki na zakup materiałów podzespołów Spółka zaliczyła w całości do kosztów uzyskania przychodów jako koszt zużycia materiałów podstawowych, to takie rozliczenie zakupów bezpośrednio w koszty jest dopuszczalne (art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy z 1994 r. o rachunkowości w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy z 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem ustalenia na koniec każdego kwartału stanu składników majątkowych drogą spisu z natury, jego wyceny i korekty kosztów o wartość tego spisu.
Rzetelne księgi rachunkowe
Wyrok z dnia 30 maja 2001 r.
Sąd Najwyższy
II KKN 85/99
W świetle definicji zamieszczonej w art. 24 ust. 2 ustawy o rachunkowości z 1994 r. rzetelne są księgi rachunkowe, jeżeli dokonane w nich wpisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Rzetelność rozumiana jest więc w tym przepisie w sposób obiektywny.
Metody rachunkowości
Wyrok
z dnia 5 czerwca 2003 r.
Naczelny Sąd Administracyjny (do 2003.12.31) we Wrocławiu
I SA/Wr 3262/00
Zasada ciągłości nakazuje, by dla poprawienia porównywalności, jednostka w kolejnych latach obrotowych stosowała te same metody rachunkowości, technikę i zasady. Przepis art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz 694) dopuszcza zmianę przyjętego sposobu rozwiązania zasad rachunkowości (art. 4 ust. 2 pkt 1), lecz wymaga, by zmiany te znalazły odzwierciedlenie w informacji dodatkowej.
Uproszczenia w polityce rachunkowości
Wyrok
z dnia 1 października 1998 r.
Sąd Najwyższy
I PKN 360/98
Uchybienie obowiązkom wynikającym z art. 4 ust. 4 (uproszczeniom w polityce rachunkowości) i art. 52 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 ze zm.) stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 KP i uzasadnia pozbawienie dyrektora prawa do odprawy, o której mowa w art. 39 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jednolity tekst: Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80 ze zm.).
Dowody księgowe
Wyrok z dnia 13 stycznia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim I SA/Go 649/08
Stosownie do art. 21 ust. 1 i art. 20 ust. 2 ustawy z 1994 r. o rachunkowości dokument „wyciąg z karty płatniczej” nie jest właściwym dokumentem do ewidencjonowania w księdze rachunkowej.
Faktura korygująca
Wyrok z dnia 13 listopada 2002 r. Naczelny Sąd Administracyjny (do 2003.12.31) we Wrocławiu I SA/Wr 1601/00
Skoro faktura korygująca związana była z ugodą sądową, jej skutki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczą tego roku, w którym została zawarta ugoda, a związku z tym fakt ten powinien znaleźć odzwierciedlenie w księgach rachunkowych skarżącej, w roku zawarcia ugody i wpływać na podatek dochodowy tego roku.
Otwarcie i zamknięcie ksiąg rachunkowych
Wyrok z dnia 13 listopada 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie I SA/Kr 703/07
Artykuł 12 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 pkt 2 i pkt 6 ustawy z 1994 r. o rachunkowości wiążą otwarcie i zamknięcie ksiąg rachunkowych z postępowaniem upadłościowym obejmującym likwidację majątku, a nie z postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu.
Niezamykanie ksiąg podatkowych
Wyrok z dnia 16 stycznia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu I SA/Po 1405/08
Skorzystanie z uprawnienia do niezamykania ksiąg podatkowych nie ma wpływu na obowiązującą normę zawartą w art. 7 ust. 4 ustawy z 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w świetle której spółka przejmująca nie posiada prawa do rozliczenia straty spółki przejętej powstałej w latach poprzedzających rok podatkowym, w którym nastąpiło połączenie się jednostek.
Połączenie spółek a księgi
Wyrok z dnia 6 czerwca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie I SA/Ol 194/07
Gdy połączenie spółek przez inkorporację może zostać rozliczone przy zastosowaniu metody łączenia udziałów (art. 44c ustawy z 1994 r. o rachunkowości), nie powstaje obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych spółki przejmowanej, ani spółki przejmującej. Jeżeli natomiast połączenie spółek przez inkorporację odbywa się metodą nabycia, wówczas spółka przejmowana zamyka księgi podatkowe i kończy rok podatkowy.
Wyciąg z karty płatniczej
Wyrok
z dnia 13 stycznia 2009 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim
I SA/Go 649/08
Stosownie do art. 21 ust. 1 i art. 20 ust. 2 ustawy z 1994 r. o rachunkowości dokument „wyciąg z karty płatniczej” nie jest właściwym dokumentem do ewidencjonowania w księdze rachunkowej.
Właściwe udokumentowanie kosztu
Wyrok
z dnia 7 lutego 2003 r.
Naczelny Sąd Administracyjny (do 2003.12.31) w Łodzi
I SA/Łd 721/01
Warunkiem koniecznym zakwalifikowania danego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu jest jego właściwe udokumentowanie zgodnie z przepisami o rachunkowości.
Samo dokonanie zapisu w księdze podatkowej nie zwalnia podatnika od obowiązku udokumentowania zdarzeń będących podstawą zapisu.
Nierzetelne dowody księgowe
Wyrok z dnia 9 czerwca 1999 r. Naczelny Sąd Administracyjny (do 2003.12.31) w Szczecinie SA/Sz 1499/98
Nie mogą stanowić podstawy zapisów w księdze rachunkowej takie dowody księgowe, które nie są zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej jaką dokumentują, a więc są nierzetelne przez to na przykład, że wskazują na udział w tej operacji gospodarczej strony, która w niej nie brała udziału lub operację tę opisują w sposób niezgodny z rzeczywistością, wskazując na sprzedaż towaru lub usługi innych niż w rzeczywistości miały miejsce.
Wprawdzie do kosztów uzyskania przychodu zalicza się wydatki z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika, w części nie przekraczającej kwoty wynikającej z przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra i obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych i to pod warunkiem prowadzenia przez podatnika ewidencji przebiegu pojazdu według ustalonego wzoru, w celu ustalenia rzeczywistego przebiegu, to bynajmniej nie oznacza to, iż prowadząc taką ewidencję, podatnik zwolniony jest z obowiązku dokumentowania wydatków rzeczywiście poniesionych w związku z używaniem tego samochodu, sama bowiem ewidencja nie jest dowodem poniesienia wydatków, a jedynie dowodem służącym ustaleniu „faktycznego przebiegu pojazdu”.