Zatrudnianie pracowników z Rosji, Ukrainy i Białorusi

Stale rosnąca liczba osób wyjeżdżających z Polski za pracą i braki kadrowe, w szczególności w sektorze budowlanym, wymogła na rządzie zmiany ustawowe, ułatwiające podejmowanie pracy przez obywateli Rosji, Ukrainy i Białorusi. Od 20 lipca 2007 roku weszły w życie przepisy, pozwalające na zatrudnianie pracowników zza wschodniej granicy bez specjalnego zezwolenia. Wyłącznie na podstawie oświadczenia pracodawcy mogą pracować w każdym sektorze gospodarki przez maksymalnie 3 miesiące w ciągu danego półrocza.

Legalizacja zatrudnienia pracowników bloku wschodniego

Wykonywanie pracy przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę jest dopuszczalne w przypadku cudzoziemców:

• nie posiadających obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub obywatelstwa państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego nie należącego do Unii Europejskiej lub obywatelstwa Konfederacji Szwajcarskiej, pełniących funkcję w zarządach osób prawnych, które uzyskały wpis do rejestru przedsiębiorców na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym lub są spółkami kapitałowymi w organizacji, jeżeli przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy pobytowej w celu wykonywania pracy i czas ich pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z pełnieniem funkcji – bez względu na liczbę osób prawnych prowadzących działalność gospodarczą, w których funkcja jest pełniona – nie przekracza trzech miesięcy w ciągu kolejnych sześciu miesięcy;
• będących studentami szkół wyższych lub uczniami szkół zawodowych, skierowanymi do odbycia, w okresie nie przekraczającym sześciu miesięcy w roku kalendarzowym, praktyk zawodowych przewidzianych regulaminem studiów lub programem nauczania, zorganizowanych w ramach umowy pomiędzy zagraniczną szkołą wyższą lub zawodową a pracodawcą, zarejestrowanej w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę pracodawcy;
• będących obywatelami państw graniczących z Rzeczpospolitą Polską, wykonujących pracę w okresie nie przekraczającym trzech miesięcy w ciągu kolejnych sześciu miesięcy, jeżeli otrzymają oni oświadczenie polskiego pracodawcy o zamiarze powierzenia wykonywania pracy zarejestrowane w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę pracodawcy.

W toku postępowania w sprawie zezwolenia bierze się pod uwagę informacje:

• starosty właściwego ze względu na miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca na temat sytuacji na lokalnym rynku pracy oraz na temat możliwości zabezpieczenia potrzeb kadrowych pracodawcy;
• pracodawcy o:
  a) podjętych przez niego działaniach w zakresie powierzenia pracy, która jest przedmiotem wniosku, obywatelowi polskiemu lub cudzoziemcowi niepodlegającemu obowiązkowi posiadania zezwolenia lub obywatelowi państwa członkowskiego Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub obywatelowi Konfederacji Szwajcarskiej,
  b) działaniach, które miały miejsce w związku z umieszczeniem oferty w systemie informatycznym wymiany informacji o wolnych miejscach pracy Europejskich Służb Zatrudnienia.

Następnie pracodawca oświadczenie to wysyła cudzoziemcowi, a on na podstawie tego oświadczenia w polskiej placówce dyplomatycznej na terenie kraju zamieszkania otrzymuje wizę.