Przedsiębiorstwo a rynki zagraniczne

Kiedy mówimy o rynkach zagranicznych, to zazwyczaj mamy na myśli eksport lub import rozmaitych produktów, surowców, materiałów, półfabrykatów itp. Jednakże na takie posunięcia decydują się zazwyczaj duże firmy lub te, które nie mogą znaleźć popytu na ich produkt w kraju krajowym.

Nie każdy produkt

Na decyzję o eksporcie wpływają takie czynniki jak trudności zbytu czy nadwyżka produkcji, która zmusza do szukania nowych odbiorców, a rynek krajowy jest już nasycony tym produktem. Decydując się na wprowadzenie swojego produktu na rynek obcy możemy spodziewać się pewnych komplikacji uwarunkowanych odmiennością tamtejszego rynku. Im bardziej rynek zagraniczny odbiega od krajowego, tym dłużej i zdecydowanie trudniej wprowadzić produkt na rynek, a jeszcze trudniej go tam utrzymać.

Używając narzędzi reklamy czy stosując różne strategie wchodzenia na rynek, należy przede wszystkim wcześniej przyjrzeć się nie tylko całej strukturze gospodarczej kraju, ale także i jego kulturze, wartościach i obyczajach. Ułatwi to znacznie uchwycenie gustów odbiorców. Można więc powiedzieć, że w przedsiębiorstwie eksportującym musi następować ciągłe uczenie się zachowań i zdobywanie nowych doświadczeń, aby jak najlepiej dostosować się do zmieniającego się środowiska. Wchodząc na rynek należy zbadać „grożącą” nam konkurencję, bo tam gdzie jest ona bardzo duża zdecydowanie łatwiej coś kupić niż sprzedać, więc być może zbędne jest inwestowanie w tenże rynek. W tym celu należy przeprowadzić wnikliwą charakterystykę otoczenia konkurencyjnego, aby na tej podstawie dobrać odpowiednią strategię wprowadzania produktu na rynek bądź też wycofania się z niego.

Jak już wyżej wspomniano, eksportują zazwyczaj duże firmy. Bowiem z natury małe i średni przedsiębiorstwa skupiają się na lokalnym rynku, na najbliższym otoczeniu. Dodatkowym czynnikiem obniżającym zdolność eksportową jest słabe powiązanie z rynkiem zewnętrznym, co czyni firmę pasywną. Możemy zatem stwierdzić, że charakter otoczenia firmy ma zdecydowany wpływ na podejmowane przez nią bądź nie działania eksportowe.

Uwarunkowany eksport

Przyczynami rozpoczęcia działalności eksportowej mogą być przypadkowe zdarzenia na rynku, jak na przykład niespodziewane okazje eksportowe, opłacalność eksportu, nasycenie rynku krajowego czy udany „debiut” eksportowy. Stałe zaangażowanie w eksport warunkowane jest sprzyjającym systemem ekonomiczno – finansowym oraz stymulującym systemem bodźców ekonomicznych czy też stworzenie własnej, zaawansowanej sieci sprzedaży.

Dodatkową kwestią w przypadku kontaktów z zagranicznymi rynkami jest niewątpliwie problematyka inwestycji zagranicznych. Inwestujące za granicą firmy, to przede wszystkim szeroko rozwinięte na rynku krajowym jednostki, które rozszerzając swój zakres inwestycyjny szukają zysku bądź pewnych lokat, a także rozwinięcia działalności na inne segmenty bez konieczności budowania od podstaw danego działu. Inwestycje zagraniczne stanowią część strategii rynkowej przedsiębiorstw, które przyjmują strategię zmaksymalizowania przychodów bieżących. Dzięki tej strategii mogą oczekiwać zysków w długim czasie, co pozwoli im na inwestycje długoterminowe, bez obaw o brak płynności finansowej w przyszłości.

W każdej bardziej prężnej i rozwiniętej na rynku krajowym firmie, przychodzi taki moment, kiedy musi ona dokonać wyboru pomiędzy eksportowaniem własnych towarów na rynki zagraniczne a inwestowaniem w czasem zupełnie inne i nieznane segmenty tegoż bądź własnego rynku. Aby wybrać dobrze należy przeprowadzić szereg badań marketingowych. Jeżeli dany produkt może zwiększyć swój udział w rynku zagranicznym, na który się nastawiamy, to eksport byłby lepszą inwestycją.

(źródło: Olszewska B. [w:] Lichtarski J. (red.), Podstawy nauki o przedsiębiorstwie, Wrocław 1997)