Windykacja – dłużnik w postępowaniu układowym

W przypadku niepłacenia należności wierzycielowi przeciwko dłużnikowi wszczynane jest postępowanie windykacyjne. W zależności od charakteru podmiotu gospodarczego dłużnika oraz od jego pozycji finansowej, układa się plan windykacji. Istnieje wiele przypadków, w których mimo usilnych starań należności nie udaje się odzyskać wcale, a dłużnik ogłosił w między czasie upadłość. Z wyznaczonej masy upadłościowej nie starczyło na pokrycie długów wobec firmy wierzyciela.

Co zrobić, aby zapobiec takiej sytuacji?

Dla uzyskania chociażby części zadłużenia należy wszcząć postępowanie układowe, czyli po prostu dogadać się ze swym dłużnikiem. Wiadomo jednak, że nie odzyska się pełnej kwoty należności. A potem nie można już będzie domagać się spłaty reszty.

Jednak w sytuacji, kiedy mamy możliwość odebrania jakichkolwiek należności i świadomość, że tylko układ może je odzyskać, to chyba lepsze to niż nic.

Dłużnik, który zaprzestał płacenia długów wskutek okoliczności wyjątkowych i niezależnych od niego  lub przewiduje w niedługim czasie zaprzestania ich płacenia może wszcząć postępowanie układowe.

Celem tego postępowania jest możliwie jak najpełniejsze zaspokojenie wierzycieli i zachowanie istnienia przedsiębiorstwa dłużnika.

Dłużnik wnosi do sądu wniosek o wszczęcie postępowania układowego. Do tego wniosku powinny być dołączone:

• propozycje układowe,
• bilans z rachunkiem wyników,
• spis wierzycieli ze wskazaniem wierzytelności i terminów ich płatności,
• wykaz udzielonych poręczeń i tytułów egzekucyjnych przeciwko dłużnikowi,
  propozycje układowe.

Wspomniane propozycje układowe mogą jedynie obejmować takie rzeczy jak:

• droczenie spłaty długów,
• rozłożenie spłaty długów na raty,
• zmniejszenie sumy długów i ewentualne rozłożenie jej na raty,
• skazanie czy i w jaki sposób wykonanie zobowiązań objętych układem  ma być zabezpieczone.

Ogłoszenie listy wierzytelności przez sędziego – komisarza następuje po sprawdzeniu wierzytelności zgłoszonych przez dłużnika i jego wierzycieli.

Lista wierzytelności

Wciągnięcie wierzytelności na listę określa sumę, z którą wierzyciel może uczestniczyć w postępowaniu. Na wciągnięcie czy też odmowę wciągnięcia wierzytelności na listę, wierzycielowi przysługuje zażalenie. Postanowienie, co do wciągnięcia  wierzytelności na listę, nie pozbawia wierzyciela prawa do wytoczenia powództwa, co do istoty i wysokości roszczenia.

Po wpływie tych zażaleń i rozpatrzeniu ich sędzia – komisarz zwołuje zgromadzenie wierzycieli, których wierzytelności zostały wciągnięte na listę. W zgromadzeniu tym mogą brać udział również ci wierzyciele, których wierzytelności nie zostały wciągnięte na listę, ale przedstawią prawomocne orzeczenie stwierdzające ich wierzytelność.

Celem tego zgromadzenia jest zawarcie układu z dłużnikiem.

Podczas tego spotkania wierzyciel może zgłaszać zmiany i uzupełnienia do propozycji układowych dłużnika.

Jeżeli za układem  opowie się większość głosujących wierzycieli zostaje on wówczas przyjęty.

Zawarty układ obowiązuje wszystkich wierzycieli, nie wyłączając tych, których wierzytelności podlegały wciągnięciu na listę, lecz nie były wciągnięte.

Tytułem egzekucyjnym przeciwko dłużnikowi oraz temu, kto dał zabezpieczenie wykonania układu jest wyciąg z listy wierzytelności, wraz z wpisem prawomocnego postanowienia, zatwierdzającego układ.

Postępowanie układowe często radykalnie zmniejsza realną kwotę należności jaką otrzyma wierzyciel (redukcja kwot należności i rozłożenie na raty często płatnych kwartalnie przez okres do 5 lat, bez prawa do odsetek).

Z uwagi na powyższe wierzyciel powinien w miarę możliwości zabezpieczyć swoje interesy na wypadek otwarcia postępowania układowego dłużnika. Zabezpieczenie takie może polegać na objęciu zastawem odpowiedniej wartości ruchomych części majątku dłużnika.

Posiadając zabezpieczenie w formie zastawu, wierzyciel może dochodzić zaspokojenia swoich należności poza układem z przedmiotów zabezpieczenia.