Wyznaczniki procesu inwestycyjnego

Podstawowe ujęcia inwestycji

W literaturze przedmiotu wyróżnia się trzy podstawowe ujęcia inwestycji:

• finansowe – odzwierciedlające ruch pieniądza, dotyczące aktywów finansowych;
• rzeczowe – odzwierciedlające ruch dóbr, dotyczące aktywów materialnych;
• niematerialne i prawne –  dotyczące takich aktywów jak licencje czy znaki handlowe.

W ujęciu pierwszym (zwanym także monetarnym) – mianem inwestycji określać będziemy celowo wydatkowany kapitał przez przedsiębiorstwo (inwestora), skierowany na powiększenie jego dochodów. Inwestowanie oznacza zatem każde wykorzystanie kapitału „dzisiaj” dla osiągnięcia pożądanych korzyści w przyszłości. W ujęciu tym wychodzi się z założenia, że pieniądz musi pracować na właściciela, musi przynosić mu dochód. Stąd też właściciel może wolny kapitał lokować w zakup obligacji, bonów skarbowych, akcji czy innych papierów wartościowych, ale także lokować je na rachunkach bankowych w formie lokat pieniężnych, terminowych lub bezterminowych.

Istotę i zakres decyzji inwestycyjnych w ujęciu finansowym wyznacza odpowiedź na pytanie: w co inwestować? Sposób inwestowania zależy przede wszystkim od wielkości zgromadzonego kapitału i skali oczekiwanych korzyści. Od wielkości kapitału zależy bowiem skala pomnożenia jego wartości przez inwestycje.

Problematyka opłacalności inwestowania, wysuwa się na czołowe miejsce w praktyce zarządzania finansami na różnych szczeblach gospodarki.