Zwolnione z podatku dochodowego świadczenia pracownicze – koszty przeniesienia służbowego

Pracodawca w sytuacji, kiedy zmienia pracownikowi miejsce pracy, już nie na czasowo, ale na czas nieokreślony, winien pokryć koszty przeniesienia służbowego, które wyniknęły w jego trakcie, a poniósł pracownik.

Przeniesienia zwolnione z podatku

Kwoty te są również objęte zwolnieniem od opodatkowania podatkiem dochodowym. W koszt przeniesienia służbowego pracownika wliczane są także koszty zagospodarowania i osiedlenia.

Wysokość tych kosztów nie zależy od rzeczywistych wydatków, ale od wynagrodzenia za pracę, które jest comiesięcznie wypłacane pracownikowi. Zgodnie z przepisami prawa polskiego pracownikowi zostaje wypłacony zwrot kosztów przeniesienia służbowego w wysokości 200 % jego miesięcznego wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych koszty te nie podlegają opodatkowaniu.

Zasady wypłacania tego typu świadczeń regulowane są przez przepisy ustaw dotyczących pracowników państwowych oraz akty wykonawcze do tych ustaw, a także przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela.

Ze względu na zastosowany w tym zwolnieniu limit, wynoszący 200 % wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie powoduje, że wysokość zwolnienia obliczana jest dla każdego pracownika indywidualnie. Ponieważ zwolnieniem objęty jest m.in. zwrot kosztów poniesionych przez pracownika w wyniku przeniesienia służbowego, dlatego w celu ustalenia tych kosztów pracownik powinien przedstawić pracodawcy dowody potwierdzające ich wysokość, np. w postaci faktur lub rachunków.

Tylko należycie udokumentowane

Zwolnieniem podatkowym objęte są jedynie te wydatki, które zostały należycie udokumentowane przez pracownika (przez wyżej wspomniane faktury czy rachunki za transport, podstawowe sprzęty użytku domowego, i inne) ale nie przekraczające wysokości 200 % jego wynagrodzenia.

Często się zdarza tak, że pracownik ma niewielkie wynagrodzenie (np. minimalną stawkę – dziś około 580 zł na rękę) i obliczone na tej podstawie pokrycie kosztów przeniesienia służbowego zdecydowania odbiega od kosztów realnych. W tym przypadku pracodawca może pokryć wszystkie koszty czy większą ich część, również udokumentowane, ale zwolniona z podatku będzie jedynie kwota pokrycia nie przekraczająca 200 % miesięcznego wynagrodzenia. Nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według zasad ogólnych przyjętych w danym roku podatkowym, jako świadczenie ze stosunku pracy.